ก็ไม่รู้ว่าจะมีสักกี่คนเนอะในวันที่เราไม่มีอะไรเลยในชีวิต ชีวิตตกอับไม่เหลือแม้แต่คนรอบข้าง ให้กำลังใจเราในยามที่เราหมดสิ้นทุกอย่างไป แต่ก็ไม่รู้ว่าจะมีสักกี่คนที่อยากจะรู้จัดเราในเวลานี้ ซึ่งบางคนก็อยากที่จะเข้ามาให้กำลังใจเราในยามที่เราท้อแท้หมดหวัง และวันนี้ทางเราก็จะพาทุกคนไปร่วมอ่านบทความดีๆที่อ่านแล้วเตือนใจใครหลายๆคนได้ ตามไปอ่านกันได้เลยค่ะ
ชีวิตของคนเรา เราจำเป็นต้องอยู่กับคนหลากหลายประเภท ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวบนโลกใบนี้ แต่การมีคนที่อยู่เคียงข้าง คุณจะรู้ได้อย่างไรว่าเขามีความจริงใจและเขามีความห่วงใยคุณอย่างแท้จริงหากคุณยังไม่เคยตกต่ำและอับจน
ตัวคุณเองรู้จักคนเยอะมากแค่ไหน ถ้าหากว่ารู้รู้จักคนเยอะมากคุณเคยลองถามตัวเองแบบนี้ไหมว่าถ้าหากว่าในเวลาที่ตัวคนตกอับ ไม่มีเงิน ใครบ้างที่จะอยู่ข้างๆคุณ คนที่อยากรู้จักคุณจริงๆจะเหลืออยู่สักกี่คน คนที่เคยช่วยเหลือคุณ คนที่เป็นเพื่อน เป็นกำลังใจที่จะอยู่เคียงข้างกัน จะมีอยู่สักกี่คน คุณอย่าเพิ่งบอกว่าคุณรู้จักคนมากมาย หากตัวคุณเองยังไม่เคยตกอับยังไม่เคยจนมุมอย่าบอกใครต่อใครว่าคุณมีคนรัก คนช่วยเหลือมากมายหากคุณยังไม่เคยผ่านจุดที่ลำบากในชีวิต
ในเวลาที่คุณมีปัญหา มันไม่แน่เสมอว่าคนเรานั้นจะคอยยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเพื่อน จงเน้นที่คุณภาพอย่าเน้นที่ปริมาณเหมือนคุณขับรถบรรทุกมันฝรั่งไปมาเต็มลำรถมิสู้คุณค่าของ ไข่มุกราตรี หรือ เพชรงามในมือเพียงเม็ดเดียว
ฉันมีแอปเปิ้ลอยู่หนึ่งลูก จะแบ่งปันกันอย่างไรแบ่งให้เธอครึ่งหนึ่งนี่คือ น้ำใจจากมิตรสหายฉันกินหนึ่งคำที่เหลือให้เธอนี่คือความรักของหนุ่มสาวฉันไม่ได้กินสักคำให้เธอทั้งลูกนั่นคือ พ่อและแม่
ฉันเก็บซ่อนไว้แล้วบอกกับใครๆ ว่าหิวจังเลยมีอะไรให้กินไหม นี่คือ คนในสังคมวันไหนชายหนุ่ม จน จึงรู้ว่าหญิงคนไหนรักคุณจริงวันไหนหญิงสาว ไม่สวย จึงรู้ว่าชายคนไหนจะอยู่เคียงข้าง
วันไหนที่คุณทำอะไร น่าอับอาย จึงรู้ว่าใครจริงใจกับคุณเคียงข้าง ไม่ใช่เพราะคุณมีเงินฉันจึงตามติดถนอมรักษา ไม่ใช่เพราะคุณสวยผมจึงห่วงใยใส่ใจสิ่งที่หลงเหลือเมื่อเวลาผ่านไป ไม่ใช่ทรัพย์สินเงินทองไม่ใช่รูปโฉมความงาม แต่เป็นความจริงใจคืนผันวันผ่าน อาจไม่ผูกพันไม่ควรรู้จักแต่หน้า แต่ควรรู้ใจ
ขอบคุณข้อมูล: postsod
